Zastosowanie zasady skalowania fraktalnego do kinetyki hydratacji nasion

nasiona, półokres sorpcji, wymiar fraktalny, fitochrom

Praca przedstawia wyniki badań szybkości sorpcji i współczynników dyfuzji wody metodami PGSE (echo spinowe z impulsowym gradientem pola magnetycznego) oraz fotoczułości metodą spektroskopii różnicowej in vivo nasion tytoniu (odm. Księżnicki) oraz grochu (odm. Finalle). Zarówno prawdopodobieństwo pobierania wody podczas hydratacji nasion jak i amplituda echa spino-wego protonów wody nasiennej dla długiego czasu ewolucji mają postać praw potęgowych. Zależności te zastosowano do wykazania, że przypadkowe umiejscawianie molekuł wody w matrycy nasiennej w czasie hydratacji prowadzi do wypełniania objętości nasion charakterystycznymi gronami powsta-jącymi w wyniku dyfuzji ograniczonej przez agregację (DLA). Proces hydratacji rozpoczyna się od powstania małych gron w sąsiedztwie makromolekuł a kończy się wraz z utworzeniem dużego grona perkolacyjnego obejmującego całe nasiono. Stosując model fraktalny do procesu hydratacji nasion ujawniono, że heterodimer PhyA (fitochromu typu A) aktywowany przez bardzo małą dawkę światła w reakcji typu VLFR jest fotoreceptorem dla regulacji przepływu wody.