Aktywność mikrobiologiczna wody i osadu dennego jezior Piaseczno i Głębokie (Pojezierze Łęczyńsko-Włodawskie)

bakterie heterotroficzne, bakterie barwne, drożdże, grzyby strzępkowe, właściwości fizjologiczne, jeziora, Pojezierze Łęczyńsko-Włodawskie

Pięcioletnie badania mikrobiologiczne mezotroficznego jeziora Piaseczno i eutroficznego jeziora Głębokie (Pojezierze Łęczyńsko-Włodawskie) obejmowały oznaczenie: liczebności bakterii heterotroficznych w tym bakterii barwnych, grzybów saprofitycznych z uwzględnieniem drożdży i grzybów strzępkowych oraz grzybów hydrolizujących białka i polisacharydy. Przeprowadzone badania wykazały nierównomierne rozmieszczenie badanych grup drobnoustrojów w planktonie obu jezior, uwarunkowane zróżnicowanym charakterem poszczególnych stref toni wodnej. Największe liczebności bakterii j grzybów planktonowych stwierdzono w strefach o zwiększonym dopływie allo- i autochtonicznej materii organicznej tj. litoralu obu akwenów, meta- i hypolimnionie pelagialu jez. Piaseczno oraz dolnego sublitoralu jez. Głębokie. Najmniejsze ilości drobnoustrojów zasiedlały strefę produkcji pierwotnej (epilimnion) jeziora Piaseczno. Dominującą grupą w mikrobiocenozach planktonowych obu jezior były bakterie heterotroficzne w tym pigmentujące. Licznie występowały także różowe drożdże wodne a w zbiorniku eutroficznym również grzyby strzępkowe. Do najczęściej notowanych uzdolnień fizjologicznych mikoplanktonu należały właściwości proteolityczne. Liczebność w/w mikroorganizmów oraz barwnych bakterii i drożdży w planktonie jeziora mezotroficznego zbliżała się lub przekraczała (drobnoustroje proteolityczne) poziom osiągany przez populacje tych drobnoustrojów w jeziorze eutroficznym, wskazując na podwyższoną trofię tego zbiornika. Liczebność badanych grup mikroorganizmów w mikrobiocenozach bentosowych najwyższe wartości osiągała w jeziorze eutroficznym. W przeciwieństwie do toni wodnej znacznym nagromadzeniem osadzie dennym odznaczały się grzyby strzępkowe w tym grzyby rozkładające polisacharydy.