Dynamika plonowania łąk w zależności od sumy opadów atmosferycznych i rodzaju nawożenia

łąka podgórska i górska, warunki wilgotnościowe, rodzaj nawożenia, plonowanie

Badania nad wpływem warunków wilgotnościowych na plonowanie łąk w zależności od rodzaju nawożenia przeprowadzono w dwóch rejonach: na pogórzu i w górach. Pod względem warunków wilgotnościowych różnicujących plonowanie łąk na pogórzu wydzielono dwie grupy lat, a w górach trzy. Elementami oceny były plony suchej masy i białka ogólnego. Plonowanie łąk w obu rejonach było uzależnione od warunków wilgotnościowych panujących w okresie wegetacji. Na łące podgórskiej różnice w plonach suchej masy i białka ogólnego pomiędzy latami sprzyjającymi wzrostowi traw a latami mniej sprzyjającymi, przy nawożeniu mineralnym wynosiły odpowiednio 21 i 11%, a przy nawożeniu obornikiem w dawce 25 t ha-1 40 i 54%. Z kolei na łące górskiej przy pełnym nawożeniu mineralnym (PKN), różnice w suchej masie pomiędzy latami mokrymi a rokiem suchym wynosiły 63%, a w białku ogólnym 33%. Obornik w dawce 12,5 t ha-1 stosowany corocznie charakteryzował się wysokim działaniem plonotwórczym. Produktywność składników dostarczonych w tym nawozie wyrażona w przyroście plonu suchej masy i białka ogólnego w przeliczeniu na 1 kg PKN średnio za 8 lat była wyższa niż w nawozach mineralnych o 29% i 14%. Natomiast działanie plonotwórcze obornika w dawce 25 t ha-1 było mniej efektywne o 37% w suchej masie i o 23% w białku ogólnym.