Analiza N₂O i CO₂ wydzielanych z gleby lessowej po wprowadzeniu ścieków miejskich

denitryfikacja, podtlenek azotu, dwutlenek węgla, potencjał redoks, ścieki miejskie

Badania prowadzono na materiale pochodzącym z gleby płowej wytworzonej z lessu. Powietrznie suchą glebę o masie 20 i 30 g zalano odpowiednio dawką 20 i 30 mi ścieków miejskich. W sposób identyczny przygotowano próby kontrolne zalane wodą. Glebę inkubowano w naczyniach wykonanych z ciemnego szkła w temperaturze 20°C. Celem badań modelowych było określenie, emisji gazów z gleb inkubowanych, zalanych ściekami miejskimi po II stopniu oczyszczania. W ciągu 20 dni inkubacji pobierano próby gazowe znad roztworu do analiz chromatograficznych i dokonywano pomiarów Eh, pH w glebie oraz oznaczano zawartość form azotu (N-NO₃^–, N-NO₂^–, N-NH₄⁺) w roztworze glebowym. Wykazano, że najwyższa aktywność denitryfikacyjna wystąpiła w glebie zalanej porcją 30 ml ścieków, gdzie produkcja N₂O osiągnęła 91,65 mg N-N₂O kg^–l d^–1, przy wartości Eh = –104 mV. Produkcja podtlenku azotu ustała przy spadku potencjału redoks poniżej 150 mV. Wykazano najbardziej intensywną produkcję CO₂ w ciągu pierwszych 20 dni inkubacji. Ilość wytworzonego dwutlenku węgla osiągnęła najwyższą wartość sięgającą 10,4 i 12,3% w ściekach oraz 8,0 i 7,9% w kontroli, odpowiednio z 30 i 20 ml ścieków i wody. Przejście azotu azotanowego(V) w azot azotanowy(III) stwierdzono w obu kombinacjach w ciągu pierwszych 3 dni inkubacji.