Analiza przebiegu parowania i ewapotranspiracji obliczonych metodą aerodynamiczną i parowania z ewaporometru klasy "A" w wybranych dniach w Ursynowie

metoda aerodynamiczna, parowanie, ewapotranspiracja, ewaporometr pan klasy

Celem opracowania jest porównanie wielkości parowania obliczonego na podstawie pomiarów przepływu strumienia pary wodnej między powierzchnią wody a atmosferą, powierzchnią trawnika a atmosferą oraz wielkości parowania zmierzonego bezpośrednio za pomocą ewaporometeru klasy "A". Wielkości parowania oraz wartości elementów meteorologicznych pochodzą z kilku serii pomiarowych przeprowadzonych podczas wybranych dni w maju i w lipcu 2002 roku na stacji meteorologicznej Ursynów SGGW. Na podstawie gradientowych pomiarów psychrometrycznych wykonywanych w 30 minutowych odstępach czasu określone zostały wartości temperatury powietrza i gęstości pary wodnej na poziomie z1 = 5 cm oraz z2 = 1 m nad powierzchnią wody i nad powierzchnią trawnika. Dodatkowo, korzystając z anemometru indukcyjnego umieszczonego na wysokości z2 = 1 m wyznaczona została średnia prędkość wiatru na tym poziomie (u2). W każdym 30 minutowym przedziale czasowym na podstawie pomiarów z automatycznej stacji meteorologicznej wyznaczono wielkość parowania (Eo) z ewaporometru pan klasy �A� a na podstawie pomiarów psychrometrycznych obliczono średnią wartość przepływu strumienia pary wodnej nad powierzchnią wody (EW) i nad powierzchnią trawnika (ET) w [g×m-2×s-1].