Analiza organicznego i tradycyjnego systemu uprawy roli – studium przypadku

systemy uprawy, gospodarka organiczna, ocean stopnia zrównoważenia, bilans substancji odżywczych, bilans energetyczny

Celem niniejszej pracy było określenie różnic i cech szczególnych oceny zrównoważenia organicznego i tradycyjnego systemu uprawy roli. Bilans substancji odżywczych i materii organicznej, produktywność systemu oraz bilans energetyczny obliczano na podstawie danych agronomicznych z gospodarstw pracujących w systemie organicznym i tradycyjnym przez okres 3 lat. Korzystano z programu model Repro (Hülsbergen and Diepenbrock 1997). Pomiędzy tymi rodzajami gospodarstw zachodzą istotne różnice w zakresie wprowadzanych substancji odżywczych oraz stosowania nawożenia. W obydwu systemach najczęściej mamy do czynienia z bilansem dodatnim azotu (N) i ujemnym fosforu (P) oraz potasu (K). Bilans substancji organicznej jest obliczany jako stopień dopływu (%). Żadne z badanych gospodarstw nie uzyskało wyników w zakresie optymalnym w żadnym z lat badań. Nawet jeżeli poziom dopływu substancji organicznej był podobny w obydwu gospodarstwach, gospodarstwo organiczne uzyskiwało wyniki niestabilne, głównie z powodu niestabilnej struktury plonów i zarządzania nawozami organicznymi, podczas gdy gospodarstwo tradycyjne uzyskiwało bilans substancji organicznej na stabilnym niskim poziomie. Zużycie energii ze źródeł kopalnych było niższe w systemie organicznym, ale w odniesieniu do wykorzystania maszyn i zużycia paliwa gospodarstwo organiczne wykazywało większe zapotrzebowanie niż tradycyjne. Ponadto, o ile produktywność systemu organicznego jest znacząco niższa, to efektywność wykorzystania energii jest tam niższa tylko w nieznacznym stopniu.