Zastosowanie technologii GPS-GIS do rejestracji form erozyjnych na dużych obszarach

technika GPS-GIS, erozja wodna, wielkość zmywu, obszar morenowy

Intensywnie przebiegające procesy erozji wodnej powodują niekiedy bardzo obfite pojawienie się żłobin i osadów erozyjnych. Wczesną wiosną istnieje realna groźba zniszczenia śladów erozji przez zabiegi agrotechniczne. W krótkim czasie należy zatem odwzorować przebieg żłobin, określić ich parametry, a także zlokalizować stożki napływowe w przestrzeni i określić ich miąższość. Tradycyjnie, w obrębie danego pola wybiera się miejsca reprezentatywne, metodami manualnymi dokonuje się złożonych pomiarów, a następnie po obliczeniach szacuje rozmiar erozji na większych powierzchniach, na przykład – małej zlewni. Autorzy zaproponowali do rejestracji erozji na dużym polu płodozmianowym (145 ha) metodę GPS-GIS do odwzorowania przebiegu żłobin i zakreślenia powierzchni pola przykrytych osadami erozyjnymi (stożki deluwialne). Zastosowana metoda pomiarów erozji wodnej gleb rozwiązuje szereg problemów, z którymi spotykamy się przy tradycyjnie wykonanej inwentaryzacji. Przede wszystkim uzyskujemy przebieg żłobin na dużych obszarach ze stosunkowo wysoką dokładnością (błąd poniżej 10%). Kolejną zaletą opisywanej metody jest stosunkowo krótki czas wykonywania pomiarów terenowych niemożliwy do uzyskania przy tradycyjnym pomiarze. Dużym ułatwieniem przy stosowaniu opisywanej metody jest możliwość kontrolowania dokumentacji bezpośrednio w terenie na monitorze palmtopa i wykonywanie ewentualnych korekt, które później byłyby nie możliwe do wykonania. Na podstawie dokonanej całkowitej ewidencji żłobin i osadów w obrębie danego pola uzyskuje się bardziej wiarygodne szacunki dla całej zlewni.