Contents of heavy metals in selected species of edible mushrooms
More details
Hide details
1
Faculty of Soil Science and Agricultural Chemistry
University of Life Sciences and Humanities in Siedlce
ul. B. Prusa 14, 08-110 Siedlce
Acta Agroph. 2013, 20(1), 7-16
KEYWORDS
ABSTRACT
Edible mushrooms are, among others, the bioindicators of environmental pollution, especially by heavy metals. The biomass of edible mushrooms is very popular and much appreciate product for processing and direct consumption. The determination of heavy metals content in the biomass of the following edible mushrooms: Xerocomus badius, Leccinum aurantiacum, Boletus edulis, was the aim of presented paper. Ten mushroom samples of each of those species were collected in the mixed forests located on the Siedlce Upland near Wodynie (N 52°01’ and E 22°03’). The biomass of edible mushrooms was carefully purified by separation of sand and forest litter and dried in the oven at 30-40°C to constant weight and next ground in a laboratory grinder. The dried materials were subjected to “dry” mineralisation according to the Polish standard PN-EN 14082:2004 for the determination of the concentration of Pb, Cd, Cr, Zn and Ni with the FAAS method, and according to the Polish standard PN-EN 14546:2005 for the determination of the level of As with the HG AAS method. The content of Hg in the dried mushroom material was determined according to the CV AAS method after “wet” mineralisation according to the standard PN-EN 13806:2003. The content of the elements assayed in the analysed biomass of edible mushrooms was as follows, in decreasing order: for Xerocomus badius: Zn>Cu>Cr>Ni>Cd>Pb>As>Hg; for Leccinum aurantiacum:Zn>Cu>Cr>Ni>Cd>As>Pb>Hg and for Boletus edulis: Zn>Cu>Ni>Cr> Cd>Pb>Hg>As. The results confirmed the fact of diverse levels of the elements determined in the studied species of mushrooms.
METADATA IN OTHER LANGUAGES:
Polish
Zawartość metali ciężkich w wybranych gatunkach grzybów jadalnych
grzyby jadalne, metale ciężkie, zanieczyszczenie środowiska
Grzyby rosnące dziko, które są popularnym i cennym surowcem dla przetwórstwa, jak i bezpośredniego spożycia, mogą zawierać w owocnikach metale ciężkie w dużym stężeniu – czasami w reakcji na zanieczyszczenie nimi gleby. Celem pracy było określenie zawartości metali ciężkich w trzech gatunkach grzybów jadalnych, tj. podgrzybku brunatnym (Xerocomus badius), koźlarzu czerwonym (Leccinum aurantiacum), borowiku szlachetnym (Boletus edulis). Pobrano 10 próbek każdego gatunku grzyba z lasów mieszanych Wysoczyzny Siedleckiej z terenu gminy Wodynie (N 52,1 i E 22,03). Grzyby przygotowano według ogólnych zasad zawartych w normie PN-EN 13804:2003, następnie wysuszono je w temperaturze 30-40ºC i rozdrobniono w młynku laboratoryjnym. Otrzymane susze poddano mineralizacji „suchej” według normy PN-EN 14082:2004 w celu oznaczenia Pb, Cd, Cr, Cu, Zn i Ni – metodą FAAS oraz według normy PN-EN 14546:2005 w celu oznaczenia As – metodą HG AAS. Rtęć oznaczono w suszach grzybowych po mineralizacji na „mokro” według normy PN-EN 13806:2003 – metodą CV AAS. Zawartość badanych metali w suszu grzybowym układa się w następujących szeregach malejących wartości: w podgrzybku brunatnym Zn>Cu>Cr>Ni>Cd>Pb>As>Hg; w koźlarzu czerwonym Zn>Cu>Cr>Ni> Cd>As>Pb>Hg; w borowiku szlachetnym Zn>Cu>Ni>Cr>Cd>Pb>Hg>As. Wyniki badań potwierdziły fakt zróżnicowanej zawartości oznaczanych pierwiastków w zbadanych gatunkach grzybów.