Coolings and warmings of Europe's climate in 18th -21st centuries
More details
Hide details
1
Institute of Climatology, Warsaw University, ul. Krakowskie Przedmieście 30, 00-927 Warszawa
Acta Agroph. 2007, 9(3), 550-570
KEYWORDS
ABSTRACT
The objective of the work was to determine the periodicity and trends of change in air temperature in Europe in the time period of the 18th-20th centuries, together with the forecast for the 21st century. Past analyses of long-term surveys (Paris, Berlin, Warsaw, Moscow) suggest several air temperature cycles of significant amplitudes. They are ca. 8 and 100 years long, and the planetary cycle lasts for 178.9 years. Spectra and cycles of air temperatures, precipitations, NAO index, and solar activity were calculated based on the "regression sine" method. The dominating period length in the NAO index spectrum, during winter, as well as in the air temperature spectres for Europe, is ca. 8 years. It correlates with cycles of solar activity (8.1 years). The changes of the air temperature in winter and in summer in Paris, Berlin, Warsaw and Moscow in 18th -21st centuries are shown in Figures. 2-9. The coldest winters in Warsaw, with the average temperature from -4°C to -7°C, will occur most likely in the middle of this century: around the year 2050.
METADATA IN OTHER LANGUAGES:
Polish
OCHŁODZENIA I OCIEPLENIA KLIMATU EUROPY W XVIII-XXI WIEKU I ICH PRZYCZYNY
temperatura, Europa, aktywność Słońca, NAO, okres, prognoza
Celem pracy jest określenie zakresu zmian temperatury powietrza w Europie w XVIII-XX wieku i ich przyczyn. Wykazano wpływ aktywności Słońca na klimat Europy przy dominującym udziale dwóch centrów pola ciśnienia - Niżu Islandzkiego i Wyżu Azorskiego. O dużej zależności pola temperatury powietrza w Europie od Oscylacji Północnoatlantyckiej w miesiącach zimowych świadczą zarówno duże wartości współczynnika korelacji jak i zbliżone okresy. Wyróżnia się zimowy około 8- letni najsilniejszy cykl wskaźnika North Atlantic Oscillation (Q = 8,1 lat), aktywności Słońca (Q = 8,1 lat) i temperatury powietrza. Większą rolę odgrywają długie cykle: 102-letni i 187-letni aktywności Słońca Analogiczne okresy są obecne w seriach pomiarowych temperatury powietrza. W Europie (i Polsce) zimy są na ogół coraz cieplejsze: w Warszawie w latach 1779-1998 - o 1,1oC/100 lat, w Krakowie - o 1,5oC/100 lat i Moskwie - 1,6oC/100 lat. Interesujące są zmiany temperatury powietrza w zimie i w lecie w: Paryżu, Berlinie, Warszawie i Moskwie w XVIII-XXI wieku (z prognozą do roku 2100). Są to wypadkowe z nakładania się (interferencji) cykli temperatury powietrza, obecnych w ciągach chronologicznych wyników pomiarów. Najmroźniejsze zimy w Warszawie, o średniej temperaturze od -4 do -7oC wystąpią prawdopodobnie w połowie tego stulecia - około roku 2050.