Wpływ formy azotu nawozowego i dokarmiania dolistnego na plon i gospodarkę azotową korzeni spichrzowych marchwi (Daucus Carota L.)

azot, dokarmianie dolistne, reduktaza azotanowa, reduktaza azotynowa, marchew

Marchew ‘Kazan F1’ uprawiano w latach 2004-2005 w pojemnikach ażurowych o wymiarach 60×40×20 cm, umieszczonych na terenie otwartym pod cieniówką, wypełnionych gliną średnią pylastą (30% piasku, 28% pyłu, 37% iłu) o średniej zawartości substancji organicznej 3,25%. Zawartość przyswajalnych form składników mineralnych uzupełniono do poziomu: 100 mg N, 80 mg P, 120 mg K, 80 mg Mg, 2000 mg Ca·dm-3 gleby. Badaniami objęto podbloki z roślinami niedokarmianymi i dokarmianymi dolistnie przy przemiennym zastosowaniu 2% mocznika, 1% Supervitu R, ponownie 2% mocznika. W ramach podbloków wyróżniono obiekty z doglebowym nawożeniem azotem: kontrola (nienawożona N), Ca(NO3)2, NH4NO3, (NH4)2SO4 i CO(NH2)2. Nawożenie azotem spowodowało podwyższenie masy pojedynczych korzeni oraz zawartości NO3- i N-ogółem oraz aktywności reduktazy azotanowej (NR) i reduktazy azotynowej (NiR) w korzeniach spichrzowych. Nie wpłynęło natomiast na zawartość suchej masy w korzeniach marchwi. Dokarmianie dolistne spowodowało obniżenie masy pojedynczych korzeni spichrzowych. Korzenie spichrzowe roślin dokarmianych dolistnie zawierały więcej N-ogółem oraz charakteryzowały się wyższą aktywnością NR w porównaniu z roślinami niedokarmianymi. Dokarmianie dolistnie nie wpłynęło na zawartość: suchej masy, NO3-, NH4+ jak również aktywność NiR w korzeniach spichrzowych. Współdziałanie dokarmiania dolistnego × nawożenie miało istotny wpływ na masę korzeni oraz zawartość NO3- jak i aktywność NiR; nie wpłynęło natomiast na zawartość NH4+, N-ogółem, suchej masy i aktywność NR w korzeniach spichrzowych marchwi.