Effect of liming and magnesium treatment of the soil contaminated with heavy metals on the chewing pests of broad bean (Vicia faba L., ssp. maior)
More details
Hide details
1
Department of Agricultural Environment Protection, University of Agriculture, Mickiewicza str. 21, 31-120 Cracow
Acta Agroph. 2003, 1(89 - 4), 653-659
KEYWORDS
ABSTRACT
The present investigations aimed at the determination of the effect of liming and magnesium treatment of the soil with elevated heavy metal concentration levels on the occurrence and harmfulness of the beetles and larvae of sitona (Sitona sp.) and broad bean seed beetle (Bruchus rufimanus Boh.). The field experiment was set up in two series: on the unlimed and limed soil. In each series broad bean plants (Vicia faba L. ssp maior), white Windsor c.v. were also grown in the control soil (with natural levels of heavy metals content); in the soil contaminated with heavy metals, doses corresponding to the 1st level of pollution according to ISSPC classification and in the soil contaminated with heavy metal receiving magnesium fertilization. Magnesium fertilization applied in the soils polluted with heavy metal polluted positively affected broad bean growth. Sitona beetles were feeding more eagerly on the plants growing in the control soil with a natural content of heavy metals. Liming positively influenced a decrease of areas damaged by the pest feeding. A loss of an assimilative area due to the sitona feeding was very low and did not exceed 2%. Sitona larvae injured between 16 and 36% of broad bean verrucasan on average. Broad bean seed beetle injured between 13 and 26% of broad bean seeds. No significant influence of magnesium treatment and liming was found in the soil with elevated heavy metal concentration levels on the harmfulness of beetles and larvae of sitona and broad bean seed beetle.
METADATA IN OTHER LANGUAGES:
Polish
Wpływ nawożenia magnezowego i wapnowania w warunkach gleby zanieczyszczonej metalami ciężkimi na szkodniki gryzące bobu (Vicia faba L., ssp. maior)
wapnowanie, magnezowanie, metale ciężkie, szkodniki gryzące
Celem badań było określenie wpływu wapnowania i nawożenia magnezowego gleby o podwyższonej zawartości metali ciężkich na występowanie i szkodliwość chrząszczy i larw oprzędzików (Sitona sp.) oraz strąkowca bobowego (Bruchus rufimanus Boh.). Doświadczenie polowe założono w dwóch seriach: na glebie niewapnowanej i wapnowanej. W każdej serii rośliny bobu (Vicia faba L. ssp. maior) odm. Windsor Biały uprawiano na glebie: - kontrolnej (z naturalną zawartością metali ciężkich); - skażonej metalami ciężkimi w dawce odpowiadającej I stopniowi zanieczyszczenia zgodnie z klasyfikacją IUNG; i skażonej metalami ciężkimi z dodatkowym nawożeniem magnezowym. Nawożenie magnezowe w warunkach gleby zanieczyszczonej metalami ciężkimi wpłynęło korzystnie na wzrost bobu. Chrząszcze oprzędzików chętniej żerowały na roślinach rosnących w glebie kontrolnej o naturalnej zawartości metali ciężkich. Wapnowanie wpłynęło tutaj korzystnie na zmniejszenie powierzchni wyżerek powodowanych przez tego szkodnika. Ubytek powierzchni asymilacyjnej w wyniku żerowania oprzędzików był bardzo niski - nie przekraczał 2%. Larwy oprzędzików uszkodziły średnio od 16 do 36% brodawek korzeniowych bobu. Strąkowiec bobowy uszkodził od 13-26% nasion bobu. Nie stwierdzono istotnego wpływu nawożenia magnezowego i wapnowania w warunkach gleby o podwyższonej zawartości metali ciężkich na szkodliwość chrząszczy i larw oprzędzików oraz strąkowca bobowego.