Effect of mineral fertilization on ribwort plantain (Plantago lanceolata L.) yielding
More details
Hide details
1
Department of Industrial and Medicinal Plants, Agricultural University, ul. Akademicka 13, 20-950 Lublin
Acta Agroph. 2006, 8(3), 637-647
KEYWORDS
ABSTRACT
Ribwort plantain is a valuable medicinal plant previously obtained from natural growth, but nowadays mainly from field plantations. Its raw material (Plantago lanceolatae Folium) is used as an anti-inflammatory, covering, expectoration, accelerating of healing and immunotropic agent. In spite of the increasing demand and raising interest in ribwort plantain cultivation, its agrotechnics is still not worked out in detail. In a field experiment conducted in 1998-2000 on brown soil there was examined the effect of different levels of mineral fertilisation on ribwort plantain yielding and quality parameters of plants in three consecutive years of vegetation. Four levels of mineral fertilisation were applied (as converted per 1 ha): control (N0P0K0); 30 kg N, 20 kg P, 40 kg K (N1P1K1); 60 kg N, 40 kg P, 80 kg K (N2P2K2); 90 kg N, 60 kg P, 120 kg K (N3P3K3). In Polish conditions ribwort plantain should be cultivated through one or two years – in the third year a significant decrease of plants yielding was observed. Plantain cultivation without mineral fertilisation application produced significantly lower yields of leaves, characterised however by the highest active substances content and better sanitation. Along with increasing mineral fertilisation level there was observed an increase of yields of leaves. It seems that optimal mineral fertilisation level in plantain cultivation on medium soil is the application of 180 kg NPKha-1. Further increase of the amount of fertilisers applied was connected with relatively small yielding increase but at the same time caused higher disease infestation of leaves.
METADATA IN OTHER LANGUAGES:
Polish
Wpływ nawożenia mineralnego na plonowanie babki lancetowatej (Plantago lanceolata L.)
babka lancetowata, Plantago lanceolata, nawożenie mineralne NPK
Babka lancetowata jest cenną rośliną leczniczą pozyskiwaną do niedawna ze stanu naturalnego, a w ostatnim czasie głównie z upraw polowych. Jej surowiec (Plantago lanceolatae Folium) stosowany jest jako środek przeciwzapalny, powlekający, wykrztuśny, przyśpieszający gojenie oraz immunotropowy. Mimo zwiększonego zapotrzebowania i zainteresowania uprawą babki w dalszym ciągu nie opracowano szczegółowo agrotechniki tej rośliny. W doświadczeniu polowym przeprowadzonym w latach 1998-2000 na glebie brunatnej badano wpływ różnych poziomów nawożenia mineralnego na plonowanie i cechy jakościowe roślin w kolejnych trzech latach wegetacji. Zastosowano następujące nawożenie mineralne (w przeliczeniu na 1 ha): kontrola (N0P0K0); 30 kg N, 20 kg P, 40 kg K (N1P1K1); 60 kg N, 40 kg P, 80 kg K (N2 P2K2); 90 kg N, 60 kg P, 120 kg K (N3P3K3). W warunkach naszego kraju plantacje babki lancetowatej powinny być prowadzone przez okres jednego lub dwóch lat, w kolejnym trzecim roku dochodzi natomiast do istotnej obniżki plonowania roślin. Uprawa babki lancetowatej bez zastosowania dodatkowego nawożenia mineralnego powoduje otrzymanie istotnie mniejszych plonów liści, charakteryzujących się jednakże największą zawartością substancji czynnych i lepszą zdrowotnością. Wraz z wzrastającym poziomem nawożenia mineralnego obserwuje się istotną zwyżkę plonowania roślin. Wydaje się, że najkorzystniejszym poziomem nawożenia plantacji babki lancetowatej na średnio zasobnej glebie brunatnej jest 180 kg NPKha-1, dalsze zwiększenie dawki nawozów przyniosło stosunkowo niewielką zwyżkę plonowania przy zwiększeniu stopnia porażenia liści przez grzyby chorobotwórcze.