Wpływ kationów powierzchniowych na zawartość wody silnie związanej w madach

mady, adsorpcja wody, kationy powierzchniowe, maksymalna higroskopijność, woda niedostępna dla roślin

Badano wpływ kationów powierzchniowych, K, Na, Ca i Mg na zawartość wody silnie związanej. Pomiary sorpcji pary wodnej prowadzono na próbkach mad naturalnych oraz ich monojonowych formach. Wyniki sorpcji pary wodnej przedstawiono w postaci izoterm sorpcji. Z izoterm wyznaczono zawartość wody związanej siłami molekularnymi. Maksymalna higroskopijność (Mh) mad w formie jonowej zawierała się w przedziale od około 0,2 do 10%. Dla monojonowych form mad lekkich, średnich i ciężkich średnia Mh była najwyższa dla form wapniowych i magnezowych, a najniższa dla form potasowych i sodowych. Pomimo tego, że kationy są centrami adsorpcyjnymi dla molekuł wody to ilość wody niedostępnej związana była słabo z energią hydratacji kationów. Dla gleb w formach jonowych istnieje zależność pomiędzy maksymalną higroskopijnością (Mh) i wodą związaną (Wnizo), a pojemnością wymienną (PWK) i zawartością frakcji spławianej (<0,02 mm) mad.