Evaluation of spatial variability of soil texture and organic C content in soil in a loess landscape
More details
Hide details
1
Institute of Agrophysics PAS, Doświadczalna 4, 20-290 Lublin, Poland
Acta Agroph. 2011, 18(2), 409-419
KEYWORDS
ABSTRACT
Spatial variability of soil texture and organic C content was evaluated in a field situated in the upper part of a loess catchment. Soil parameters were determined in the arable soil layer (0-25 cm) with sampling in a regular grid of 10 m (72 points). Spatial variability was described by means of isotropic spherical semivariance models. Range of autocorrelation of soil texture was dependent on soil particle size, being the smallest for clay content (28.4 m) and the largest for sand (121.9 m). The former value indicated that the sampling distance was sufficient to permit evaluation of the spatial variability of soil texture in the upper part of the loess catchment. Spatial variability of organic C content was characterised by a isotropic spherical model with the autocorrelation range of 50.2 m.
METADATA IN OTHER LANGUAGES:
Polish
Ocena zmienności przestrzennej uziarnienia gleby i zawartości węgla organicznego w krajobrazie lessowym
zmienność przestrzenna, uziarnienie gleby, C organiczny, krajobraz lessowy
Zmienność przestrzenną zawartości frakcji piasku, pyłu i iłu oraz C organicznego gleby badano w obrębie pola położonego w wierzchowinowej części krajobrazu lessowego. Parametry gleby oznaczono w warstwie ornej (0-25 cm), a próby pobrano w układzie siatki regularnej 10×10 m (72 punkty). Stwierdzono, że zmienność przestrzenna badanych cech gleby dobrze opisywana była izotropowymi modelami semiwariancji typu sferycznego. Zasięg zmienności przestrzennej poszczególnych frakcji uziarnienia był uzależniony od wielkości cząstek, będąc najmniejszym dla zawartości iłu (28,4 m), a największym dla piasku (121,8 m). Wartość najmniejsza oznacza, że przyjęty krok próbkowania był wystarczający do oceny zmienności przestrzennej frakcji uziarnienia w wierzchowinowej części zlewni lessowej. Zmienność przestrzenną zawartości C organicznego charakteryzował izotropowy model sferyczny o zasięgu autokorelacji 50,2 m.