Evaporation from water surface as climatic indicator to estimate mountain grassland evapotranspiration
More details
Hide details
1
Department of Ecology, Climatology and Air Protection,
Faculty of Environmental Engineering and Land Surveying, University of Agriculture
al. Mickiewicza 24/28, 30-059 Kraków
Publication date: 2016-06-08
Acta Agroph. 2016, 23(2), 235-247
KEYWORDS
ABSTRACT
This paper presents a study on the evaporation of water from the surface in the area of the Lesser Pieniny Mts., determined on the basis of measurements at the climatic-lysimetric station in Jaworki. The evaporation of water from the surface is diversified in specific 10-day periods and months of the vegetation season, and the total for April-September was 334.1 mm. The quantity of evaporating water was lower than the measured reference evapotranspiration, assumed to be the evaporation of a well-watered, compact grassy sward, and lower than the reference evapotranspiration calculated in accordance with the Penman formula in French modification and the Penman-Monteith formula. In the area of the Lesser Pieniny Mts., the evaporation of water can be expressed as a function of the deficit of air humidity and – to a lesser extent – of air temperature. The seasonal plant coefficients kc determined on the basis of evaporation from open water surface Ew can be used successfully to determine the evapotranspiration of mountain grassland.
METADATA IN OTHER LANGUAGES:
Polish
Parowanie wody jako klimatyczny wskaźnik oceny ewapotranspiracji górskich użytków zielonych
parowanie wody, ewapotranspiracja wskaźnikowa, czynniki klimatyczne, sezonowe współczynniki roślinne
W pracy omówiono parowanie z powierzchni wody w rejonie Małych Pienin, określone na podstawie pomiarów w stacji klimatyczno-lizymetrycznej w Jaworkach. Parowanie z powierzchni wody było zróżnicowane w poszczególnych dekadach i miesiącach okresu wegetacyjnego, a jego średnia z wielolecia 1974-1998 suma w okresie kwiecień-wrzesień wyniosła 334,1 mm. Ilość parującej wody była mniejsza od pomierzonej ewapotranspiracji wskaźnikowej za jaką uznano parowanie dobrze zaopatrzonej w wodę zwartej runi trawiastej oraz od ewapotranspiracji wskaźnikowej obliczonej według formuły Penmana w modyfikacji francuskiej i Penmana-Monteitha. W rejonie Małych Pienin parowanie z otwartej powierzchni wody można wyrazić jako funkcję niedosytu wilgotności powietrza oraz w mniejszym stopniu temperatury powietrza. Określone w oparciu o wartości ewapotranspiracji z otwartej powierzchni wody Ewsezonowe współczynniki roślinne kc mogą z powodzeniem służyć do wyznaczania ewapotranspiracji górskich zbiorowisk trawiastych.