Wpływ grzybów mikoryzowych na wybrane wskaźniki żyzności gleby lekkiej użytkowanej ogrodniczo w rejonie Niziny Szczecińskiej

mikoryza, pH, Węgiel organiczny, makroelementy, mikroelementy

W latach 2014-2015 w Stacji Doświadczalnej ZUT w Szczecinie, w Lipniku (53°20′35″N 14°58′10″E) przeprowadzono badania mające na celu ocenę wpływu grzybów mikoryzowych na wybrane właściwości gleby oraz zawartość makro-i mikroelementów w glebie lekkiej użytkowanej ogrodniczo. Mikoryzacja wykonana została grzybnią ektomikoryzową, symbiotyczną dla roślin z rodziny oliwkowatych. Izolat pochodził z naturalnych siedlisk w Chorwacji. Zawierał symbiotyczne grzyby mikoryzowe (Glomus spp, Gigaspora spp, Pochonia spp, Lecanicillum spp), oraz bakterie korzeniowe (Bacillus spp). Gleba, na której przeprowadzono doświadczenie należy do gleb rdzawych typowych (Systematyka Gleb Polski 2011), według IUSS Working Group WRB (2015) klasyfikowana jest jako gleba brunatna wyługowana (Haplic Cambisol). Eksperyment został założony w układzie bloków losowych w 5 powtórzeniach (jeden krzak – jedno powtórzenie) z czterema odmianami krzewów rokitnika (Hippophaë rhamnoides L.). Doświadczenie obejmowało dwa czynniki: I – mikoryza: O – obiekty kontrolne, bez mikoryzy; M – obiekty z mikoryzą, II – cztery odmiany rokitnika: ‘Ascola’, ‘Habego’, ‘Hergo’ i ‘Leikora’. W pobranych z każdego poletka doświadczalnego (poletka mikoryzowane i nie mikoryzowane) próbkach gleby badano: pH, zawartość C_org., materii organicznej, makro- i mikroelementów. Gleba mikoryzowana charakteryzowała się większą zawartością C_org., materii organicznej oraz N, P, Mg, Ca i Zn. Odmiany w mniejszym stopniu niż mikoryza różnicowały wartości badanych cech. Na podstawie przeprowadzonych badań nie można jednoznacznie określić czy zmiany zachodzące w glebie pod wpływem mikoryzy mają charakter stały, dlatego konieczna jest kontynuacja badań.