Wpływ ferm trzody chlewnej na zawartość pierwiastków biogennych w glebie

ferma, trzoda chlewna, zanieczyszczenie gleby, biogeny

W pracy przedstawiono zawartość ogólnych form azotu, fosforu i potasu oraz substancji organicznej w glebie na terenie ferm trzody chlewnej. Analizowane fermy usytuowane są na glebach czarnoziemnych. Próbki do badań pobrano z sześciu warstw, co 20 cm do głębokości 120 cm, wokół następujących obiektów: składowisko obornika, płyta gnojowa, tuczarnia, okólnik. Na podstawie przeprowadzonych analiz najwyższą zawartość substancji organicznej stwierdzono przy składowisku obornika (53,8 g×kg-1) i na okólniku (37,4 g×kg-1). Na obu fermach odnotowano spadek zawartości materii organicznej wraz ze wzrostem głębokości. Najzasobniejsze w azot były próbki gleb pobrane przy składowisku obornika (1,8 g×kg-1) i płycie gnojowej (1,7 g×kg-1). Na fermie A zawartość azotu malała w głąb całego profilu glebowego, natomiast na fermie B obniżała się do 60 cm, a następnie wzrastała. Gleba przy tuczarni i na okólniku była najbogatsza w fosfor i wynosiła odpowiednio 3,0 i 8,7 g×kg-1. Pierwiastek ten wykazywał tendencję do gromadzenia się w głębszych warstwach gleby (III, IV i VI poziom). Najwyższe stężenie potasu stwierdzono przy składowisku obornika (38,3 g×kg-1) i na okólniku (45,3 g×kg-1). Na fermie A potas kumulował się na głębokości 40-80 cm, natomiast na fermie B zawartość tego pierwiastka malała wraz ze wzrostem głębokości. Zawartość wszystkich analizowanych składników na obu fermach zależała istotnie (p<=0,01) od obiektu i poziomu pobrania próbki, a także była istotnie (p<=0,01) modyfikowana współdziałaniem obu czynników. Reasumując można stwierdzić, że spośród analizowanych składników, zawartość fosforu i potasu w najwyższym stopniu przewyższała ich naturalną zawartość w glebie.