Intensywność procesu amonifikacji i nitryfikacji w glebie na terenie ferm świń

gleba, ferma świń, obiekty, amonifikacja, nitryfikacja

W pracy przedstawiono liczebność bakterii amonifikacyjnych i nitryfikatorów, intensywność wywoływanych przez nie procesów w glebie, a także zawartość azotu amonowego i azotanowego oraz substancji organicznej w glebie przy różnych obiektach fermowych. Próbki gleby do badań pobrano z dwóch warstw: 0-20 cm (I) i 20-40 cm (II), wokół następujących obiektów: okólnik, płyta gnojowa, tuczarnia i składowisko obornika. Badaniami objęto także wycieki gnojówki, w których oznaczono liczebność bakterii i promieniowców, grzybów oraz amonifikatorów i nitryfikatorów. Najwyższą liczebność amonifikatorów stwierdzono w powierzchniowej warstwie gleby w odległości 7 m od składowiska obornika na fermie U (1,6×109). Proces amonifikacji zachodził najintensywniej w obu warstwach gleby położonej 10 m od płyty gnojowej na fermie P (I – 13,59 g N-NH4×g-1 i II – 27,63 g N-NH4×g-1). W obu analizowanych fermach zaobserwowano zależność pomiędzy liczebnością amonifikatorów oraz nasileniem amonifikacji i zawartością azotu amonowego w glebie. Najwyższą liczebność bakterii nitryfikacyjnych stwierdzono w obu warstwach gleby 10 m od płyty gnojowej na terenie fermy U (1,2106). Tempo nitryfikacji było najwyższe w glebie pobranej 5 m od budynku tuczarni na fermie U (I – 35,95 g N-NO3-×g-1 i II –36,54 g N-NO3-×g-1). Liczebność bakterii nitryfikacyjnych wpływała dodatnio na zawartość azotu azotanowego. Natomiast nie zaobserwowano zależności pomiędzy liczebnością nitryfikatorów a nasileniem procesu nitryfikacji. W analizowanych próbkach gnojówki dominowały bakterie i promieniowce oraz amonifikatory w stosunku do grzybów i bakterii nitryfikacyjnych. Reasumując można stwierdzić, że intensywność obu procesów zależała od miejsca pobrania prób. Na obu fermach panowały korzystne warunki glebowe, jednak obecność świeżej substancji organicznej prawdopodobnie wpływała niekorzystnie na proces nitryfikacji.