Niejednorodność energetyczna powierzchni mad brunatnych

adsorpcja pary wodnej i azotu, mady, niejednorodność powierzchni, energia adsorpcji

Analizowano wyniki adsorpcji pary wodnej i azotu na wybranych madach z uwzględnieniem ich niejednorodności powierzchni oraz podjęto próbę znalezienie zależności pomiędzy średnią energią adsorpcji a podstawowymi właściwościami badanych gleb. Funkcje rozkładu energii oraz średnią energię adsorpcji obliczano w oparciu o równanie tzw. całkowej izotermy adsorpcji, stosując do jego rozwiązania metodę iterakcyjną Stanleya i Guichona. Funkcje rozkładu energii χ(ε) dla pary wodnej i azotu miały różny kształt, a centra adsorpcji dla obu gazów charakteryzowały się wyraźnie inną wielkością energii. Średnia wartość E dla adsorpcji pary wodnej była zdecydowanie wyższa niż dla adsorpcji azotu i wynosiła odpowiednio, około 3,4 kJ/mol i l,98 kJ/mol. Średnia wartość E przeważnie była najniższa dla mad lekkich, a najwyższa dla mad ciężkich. Zależności pomiędzy średnią energią adsorpcji E, a pojemnością wymienną kationów, zawartością frakcji koloidalnej i próchnicy były bardziej widoczne dla poziomu wzbogacenia.