Ocena zasolenia gleb mineralnych na podstawie ich konduktywności oraz przenikalności elektrycznej

zasolenie gleby, elektryczna konduktywność gleby, elektryczna przenikalność gleby, time-domain reflectometry

Podjęto próbę interpretacji w kategoriach zasolenia gleby, ekE, jej konduktywności elektrycznej, ekG(θ), oraz przenikalności elektrycznej, ε(θ). Analizowano wpływ elektrycznej konduktywności stosowanego do nawilżania próbek roztworu KCl, ekE*, na elektryczną przenikalność, ε, oraz elektryczną konduktywność, ekG, gleb mineralnych, badanych w elektrycznym polu impulsu o czasie narastania 250 ps. Stwierdzono pomijalny wpływ zasolenia gleby, ekE, na jej przenikalność elektryczną, ε(θ), przy jego silnym oddziaływaniu na elektryczną konduktywność gleby, ekG. Pokazano, że pochodna ðekG/εð może być, dla danej gleby, miarą jej względnego zasolenia, możliwego do wyznaczenia z jednoczesnych pomiarów in situ elektrycznej konduktywności oraz elektrycznej przenikalności gleby, zmierzonych jednocześnie przy tej samej wilgotności, θ_i, większej niż 0,20 cm³ cm^-3. Wielkość tę nazwano Wskaźnikiem Zasolenia, WZ. Określono formułę pozwalającą policzyć zasolenie, ekE, jeśli uwzględni się zawartość w glebie frakcji piasku, zfp. Porównanie wyliczonych wartości zasolenia gleby z jego wartościami rzeczywistymi wykazało wyraźną korelację (R² = 0.97).