Wybrane cechy fitometryczne bazylii pospolitej uprawianej w doniczkach o różnej objętości podłoża

Ocimum basilcum L, masa, wysokość, liczba rozgałęzień

Doświadczenie dwuczynnikowe przeprowadzono w latach 2012-2014 w szklarni Katedry Ogrodnictwa Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie w układzie podbloków losowanych w trzech powtórzeniach. Pierwszym czynnikiem badawczym było sześć odmian botanicznych bazylii pospolitej: bazylia zielonolistna, tajska ‘Siam Queen’, grecka (drobnolistna) ‘Minette’, czerwonolistna, cytrynowa oraz cynamonowa. Drugim czynnikiem doświadczenia była uprawa roślin w doniczkach o zróżnicowanej pojemności oraz liczbie roślin: 0,7 dm3 z jedną rośliną w pojemniku; 3,0 dm3 z jedną rośliną w pojemniku; 3,0 dm3 z czterema roślinami w pojemniku. W kolejnych latach trzyletniego cyklu doświadczenia, między 22 a 24 lutego, w szklarni na stołach przesuwnych w zależności od objętości doniczek (0,7 dm3 i 3,0 dm3) ustawiono pojemniki wypełnione podłożem organicznym, w którego skład wchodził torf sfagnowy. Na podstawie przeprowadzonych badań wykazano, że spośród uprawianych odmian botanicznych bazylia grecka i tajska były niższe od pozostałych, a bazylia grecka posiadała ponadto najwięcej rozgałęzień. Zastosowanie w uprawie bazylii pospolitej doniczek o pojemności 3,0 dm3, w których uprawiano po jednej roślinie, powodowało istotne zwiększenie masy i liczby rozgałęzień.