Warunki termiczno-opadowe południowej części Wyżyny Krakowsko-Częstocho-wskiej a ryzyko uprawy pomidora gruntowego

temperatura powietrza, nadmiary i niedobory opadów, pomidor

Pomidor należy do gatunków ciepłolubnych, stąd sukces jego uprawy w dużym stopniu uzależniony jest od przebiegu temperatury i opadów w okresie wegetacji. Celem badań była analiza zabezpieczenia potrzeb opadowych pomidora gruntowego w okresie od maja do sierpnia z uwzględnieniem przebiegu warunków termiczno-opadowych obszaru położonego w południowej części Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej w latach 1971-2013. Na podstawie przebiegu temperatury powietrza w latach 1971-2013 w stacji meteorologicznej Kraków-Balice stwierdzono w miesiącach od kwietnia do sierpnia wyraźny wzrost temperatury powietrza, który wynosił ok. 0,3 do 0,4^oC na dziesięciolecie. Skutkiem wzrostu temperatury powietrza jest wzrost ewapotranspiracji, co powoduje zwiększenie zapotrzebowania roślin pomidora na wodę. Zauważono, że częstość przekroczenia nadmiarów i niedoborów opadów o wartość jednego odchylenia standardowego, czyli występowania lat za mokrych i za suchych dla pomidora, wyraźnie wzrosła od roku 1991. Największą częstością nadmiarów opadów charakteryzowały się maj, czerwiec i sierpień. W maju w kolejnych dziesięcioleciach okresu 1971-2013 obserwowano nadmiary opadów od 2 do 9%, w czerwcu i sierpniu od 2 do 7% przypadków. Od lat 90-tych w czerwcu i lipcu obserwuje się wzrost częstości niedoborów opadowych, a w ostatnim okresie (2001-2013) obserwowano największy udział nadmiarów i niedoborów (powyżej jednego odchylenia standardowego s) opadów we wszystkich miesiącach na tle badanego wielolecia.