Poszukiwania prośrodowiskowych metod badania fauny dżdżownic (Lumbricidae)

edukacja prośrodowiskowa, gleba, dżdżownice

Przy obecnej nieznajomości życia biologicznego gleb, konieczne jest promowanie działań upowszechniających jego poznawanie, w tym w warunkach praktyki szkolnej. Niniejszą pracę podjęto w poszukiwaniu skutecznych i bezpiecznych dla środowiska i uczniów metod wypłaszania z gleby populacji dżdżownic. Celem badań było określenie skuteczności pośredniej metody ich poszukiwania: metody wypłaszania z gleby przy użyciu roztworu formaliny, proszku musztardowego i detergentu, w warunkach różnych środowisk. W czasie badań stwierdzono różnice w skuteczności wybranych roztworów wypłaszających. Najskuteczniejszą metodą oddzielania dżdżownic z gleby była metoda formalinowa. Mniejszą skuteczność wypłaszania uzyskiwano stosując roztwór musztardy, przy czym na stanowisku badawczym w lesie była to różnica statystycznie nieistotna. Najmniej efektywne okazywało się stosowanie detergentu. Można twierdzić, że metoda formalinowa jest najskuteczniejsza, ale metoda musztardowa – proekologiczna, bo bezpieczna dla środowiska i uczniów, może być także stosowana w badaniach nad fauną dżdżownic w warunkach szkolnych.