Conservation tillage practices on a dryland winter wheat field in northern China: a soil-water balance study using a trime tube probe
More details
Hide details
1
Department of Soil Management and Soil Care, International Centre for Eremology,Ghent University, Coupure Links 653, Ghent, Belgium
2
Soil and Fertilizer Institute, Chinese Academy of Agricultural Sciences, 30 Baishiqiao Road, Beijing 100081, P.R. China
Acta Agroph. 2004, 4(1), 25-36
KEYWORDS
ABSTRACT
Soil erosion by water is a severe problem in the eastern loess belt of northern China and is to a large extent associated with improper soil tillage practices. Changing the current tillage practices could therefore reduce soil loss. However, this will also affect the water balance and hence the available water for crop growth, particularly in dryland farming systems. A field study was carried out on five plots on a slope field near Luoyang, Henan province, P.R. China, in order to evaluate the water balance under different soil tillage practices on a winter wheat field with a silty loam soil texture. Five tillage practices were applied: conventional tillage, no tillage, subsoiling, reduced tillage, and cultivation of an additional summer crop. The difference in water storage was determined using a TrimeŇ Tube Probe. From data from two consecutive agricultural years between 1999 and 2001, it was concluded that subsoiling resulted in the highest increase in water storage and in the lowest evaporation during the fallow period between harvesting and sowing of the winter wheat. A two-crop rotation with peanuts also showed promising results. The no-tillage and conventional tillage gave intermediate results, whereas the reduced tillage was the worst alternative.
METADATA IN OTHER LANGUAGES:
Polish
Praktyka uprawy zachowawczej na polu pszenicy ozimej w północnych chinach: badanie bilansu wody glebowej przy użyciu sondy rurowej trime
Erozja wodna gleb jest poważnym problemem na obszarze wschodniego pasa lessowego północnych Chin i w znacznym stopniu kojarzona jest ze stosowaniem niewłaściwych praktyk uprawowych. Zmiana dotychczasowej praktyki uprawowej mogłaby spowodować ogra-niczenie strat glebowych. Może się to jednak wiązać ze zmianą bilansu wodnego, a więc także dostępności wody dla roślin uprawnych, szczególnie w warunkach uprawy typu "suchego pola". Przeprowadzono badania polowe na pięciu poletkach zlokalizowanych na zboczu w pobliżu miejscowości Luoyang w prowincji Henan, w celu dokonania oceny bilansu wodnego w warunkach różnych praktyk uprawowych przy uprawie pszenicy ozimej na glebie pylasto-gliniastej. Zastosowano pięć sposobów uprawy: uprawę konwencjonalną, uprawę zerową, uprawę z pogłębiaczem, uprawę zredukowaną, oraz uprawę z płodozmianem letnim. Różnice w gromadzeniu wody w glebie określano przy użyciu sondy typu TrimeŇ Tube Probe. Dane z dwóch kolejnych sezonów uprawowych w latach 1999-2001 wykazały, że uprawa z pogłębiaczem spowodowała największy przyrost pojemności wodnej oraz najmniejsze parowanie w okresie ugorowym pomiędzy zbiorem a wysiewem pszenicy ozimej. Płodozmian z orzeszkami ziemnymi dał także obiecujące wyniki. Uprawy zerowa i konwencjonalna dały wyniki pośrednie, a uprawa zredukowana stanowiła najgorszą alternatywę.