Problemy zanieczyszczenia środowiska przez infrastrukturę transportową na przykładzie Roztoczańskiego Parku Narodowego

hałas, metale ciężkie, emisja spalin, obszary chronione, infrastruktura transportu

Dziedzina jaką jest infrastruktura transportowa w Polsce ma wiele obszarów wymagających rozwoju naukowego. Jednym z głównych celów jest ochrona środowiska naturalnego wymagająca wprowadzenia wielu poprawek w obiektach już istniejących i uwzględnieniu ich w obiektach projektowanych. Przy projektowaniu obiektów infrastruktury komunikacyjnej i monitorowaniu różnych typów terenów naturalnych, coraz powszechniej stosuje się metody numeryczne. Metody te wymagają jednak ogromnej ilości danych empirycznych, których w wielu przypadkach brakuje. Niniejsza praca obejmuje analizę trzech czynników, stanowiących zagrożenie dla terenów naturalnych i dobrostanu organizmów żywych: poziomu ciśnienia akustycznego (hałasu), zawartości wybranych metali ciężkich w glebach i poziomu emisji i imisji wybranych związków szkodliwych w powietrzu. Ponadto dokonano oceny wpływu natężenia ruchu oraz prędkości poruszających się pojazdów w aspekcie zanieczyszczenia środowiska Roztoczańskiego Parku Narodowego wzdłuż ciągów komunikacyjnych (drogowych i kolejowych). Wykonanie kompleksowych badań w powyższym zakresie pozwoliło na poszerzenie dodatkowej wiedzy ważnej tak dla projektantów infrastruktury, jak i przyrodników dbających o zgodne z przeznaczeniem funkcjonowanie obiektów przyrodniczych. Ponadto wprowadzenie odpowiednich rozwiązań proekologicznych, po uprzednim rozpoznaniu zakresu oddziaływań szlaków komunikacyjnych na tereny je otaczające, umożliwi ograniczenie degradacji (w odniesieniu do obiektów istniejących) oraz na zachowanie ich naturalnych wartości (w odniesieniu do obiektów projektowanych).