Seasonal changes of selected morphometrical features of emergent macrophytes in trophically different lakes
More details
Hide details
Acta Agroph. 2003, 1(86 - 1), 169-175
KEYWORDS
ABSTRACT
The research was carried out in 1998-1999 in four lakes located in Łęczyńsko-Włodawskie Lakeland: mesotrophic Lake Piaseczno, slightly eutrophic Lake Uściwierz, eutrophic Lake Łukie and hypertrophic Lake Głębokie Uścimowskie. The seasonal changes of selected morphometrical features, biomass and density of 3 species of helophytes (Typha latifolia, Typha angustifolia and Schoenoplectus lacustris) were scrutinized. The investigated features were clearly differentiated in each of these lakes. Schoenoplectus lacustris and Typha latifolia reached the highest values of examined features in eutrophic Lake Łukie, the lowest in mesotrophic Lake Piaseczno; Typha angustifolia – the highest in hypertrophic Lake Głębokie Uścimowskie, the lowest in slightly eutrophic Lake Uściwierz, respectively. In lakes all examined the highest values of features appeared in summer time, the lowest in autumn and early spring.
METADATA IN OTHER LANGUAGES:
Polish
Sezonowa zmienność wybranych cech morfometrycznych makrofitów wynurzonych w jeziorach o różnej trofii
helofity, jezioro, sezonowe zmiany, cechy morfometryczne
Badania prowadzono w latach 1998-1999, w czterech jeziorach Pojezierza Łęczyńsko-Włodawskiego: mezotroficznym jeziorze Piaseczno, lekko eutroficznym jeziorze Uściwierz, eutroficznym jeziorze Łukie oraz hipertroficznym jeziorze Głębokie Uścimowskie. Określano zmienność sezonową wybranych cech morfometrycznych, a także biomasę i zagęszczenie trzech gatunków helofitów: Schoenoplectus lacustris, Typha latifolia i Typha angustifolia. Stwierdzono wyraźne zróżnicowanie badanych cech w poszczególnych jeziorach. Schoenoplectus lacustris i Typha latifolia najwyższe wartości badanych cech osiągały w eutroficznym jeziorze Łukie, najmniejsze w mezotroficznym jeziorze Piaseczno. Typha angustifolia maksymalne wartości badanych cech osiągała w hipertroficznym jeziorze Głębokie Uścimowskie, zaś najniższe w lekko eutroficznym jeziorze Uściwierz. We wszystkich badanych jeziorach maksymalne wartości badanych cech wystąpiły w sezonie letnim, najmniejsze wczesną wiosną i jesienią.