Selected elements of capercaillies (Tetrao urogallus L.) during reproduction in a captive breeding
More details
Hide details
1
Department of Ecology and Wildlife Management, Agricultural University, ul. Akademicka 13, 20-950 Lublin, Poland
Acta Agroph. 2006, 7(2), 317-326
KEYWORDS
ABSTRACT
A noticeable decrease in the number as well as shrinking of individual areas of capercaillies (Tetrao urogallus L.) have been observed both in Poland and in most European countries for several dozen of years. In connection with this fact, new attempts for closed breeding of capercaillies have been made for several years, and raised individuals are settled in natural habitats. Currently, there are two volier breeding farms of this species with somewhat different specificity of bird raising. The purpose of the research was to determine the usefulness of farm birds for introduction on the basis of their behaviour in different periods of tooting. The observation of birds was made in one volier with two cocks while three hens had free access there. The research was carried out in two periods of the reproduction season by a method of daily observation (from dawn to dusk), recording the duration of different sorts of behaviour. At the beginning of the tooting, social hierarchy between the cocks was established. The older cock spent more time on the ground trying to drive the rival from his area. In the second period of the tooting, the older cock was a noticeable dominant. He spent most of his time on the ground showing tooting behaviour (singing songs), and the young cock, as a subordinated individual, was little visible, he appeared on the open ground for a while and then hid in the brush, giving the ground to the main tooter. Furthermore, the behaviour of the dominant cock in full tooting resembles the behaviour of tooters in their natural conditions – spending time on the roost (a perch above the ground), flying down and playing mating songs (tooting). There was a big diversity in hens behaviour, both at the initial stage and in full tooting. Despite the fact that the hens had free access to all of the voliers, they tended to spend most of the time with the dominant cock which was the main candidate for reproduction. Social hierarchy among hens was established and the lowest position in this hierarchy was occupied by a hen with a visible level of body asymmetry (limping). The results obtained show a similarity in birds behaviour coming from the volier breeding farm and those from the natural habitat. This suggests that the birds have not lost the natural instincts and are fully useful for reintroduction.
METADATA IN OTHER LANGUAGES:
Polish
Wybrane elementy zachowań głuszców (Tetrao urogallus L.) podczas rozrodu w hodowli zamkniętej
głuszec, tokowisko, hierarchia społeczna, behawior, rozród
Od kilkudziesięciu lat w Polsce, jak i w większości krajów europejskich obserwowany jest spadek liczebności oraz kurczenie się areałów osobniczych głuszców (Tetrao urogallus L.). W związku z tym faktem od kilkunastu lat podejmowane są próby hodowli zamkniętej głuszców, a odchowane osobniki wsiedlane są do naturalnych siedlisk. Obecnie w Polsce funkcjonują dwie hodowle wolierowe tego gatunku, charakteryzujące się nieco odmienną specyfiką odchowu ptaków. Celem badań było określenie przydatności ptaków hodowlanych do introdukcji na podstawie ich behawioru w różnych okresach tokowiska. Obserwacje zachowań ptaków prowadzono w jednej wolierze, w której żyły 2 koguty, a swobodny dostęp do niej miały 3 kury. Badania prowadzono w dwóch okresach sezonu rozrodczego, metodą całodziennych obserwacji (od świtu do zmierzchu) notując czasokresy trwania poszczególnych rodzajów zachowań. W początkowej fazie tokowiska wystąpiło ustalanie się hierarchii społecznej pomiędzy kogutami. Kogut starszy więcej czasu spędzał na ziemi, starając się wyprzeć potencjalnego konkurenta ze swojego areału. W drugim okresie tokowiska kogut starszy był już wyraźnym dominantem, większość czasu przebywał na ziemi wykazując zachowania tokowiskowe (granie pieśni), natomiast kogut młody jako osobnik podporządkowany był mało widoczny, pojawiał się na chwilę na otwartym terenie, po czym chował się w zaroślach, ustępując tym samym miejsca głównemu tokowikowi. Ponadto zachowanie koguta dominanta w okresie pełni tokowiska wskazuje na pewne podobieństwo do zachowań tokowików w warunkach naturalnych, objawiające się przebywaniem na grzędzie (żerdź nad ziemią), sfruwanie z niej i granie pieśni godowej (tokowanie). Wystąpiło duże zróżnicowanie zachowań kur (głuszek), zarówno w pierwszej fazie jak i w pełni tokowiska. Pomimo faktu, że kury miały swobodny dostęp do wszystkich wolier, najwięcej czasu spędzały w wolierze, z kogutem dominantem, którego traktowały jako potencjalnego kandydata do rozrodu. U kur wystąpiło również ustalanie się hierarchii społecznej, a najniższe miejsce w tej hierarchii zajęła głuszka o wyraźnym stopniu asymetrii ciała (kulawizna). Otrzymane wyniki wskazują na podobieństwo zachowań ptaków pochodzących z hodowli wolierowej, do zachowań w warunkach naturalnych, a tym samym sugerują, że ptaki te nie zatraciły naturalnych instynktów i są w pełni przydatne do zabiegów reintrodukcyjnych.