Source of honey and some of its physicochemical properties
 
More details
Hide details
1
Institute of Animal Breeding, Wrocław University of Environmental and Life Sciences ul. Chełmońskiego 38C, 51-630 Wrocław
 
2
Institute of Agricultural Engineering, Wrocław University of Environmental and Life Sciences ul. Chełmońskiego 37-41, 51-630 Wrocław
 
 
Acta Agroph. 2012, 19(3), 641-651
 
KEYWORDS
ABSTRACT
There were 16 honeys grouped in 4 categories due to crop time and source of nectar which were analysed. Dry matter of tested honeys ranged from 78.8 to 83.1%, while the average content of ash and protein was 0.26% and 0.62% DM, respectively. The average content of sugars were: 37.38% for fructose, 35.06% for glucose, 0.24% for sucrose, 5.46% for maltose, 1.86% for maltotriose and 0.34% DM for oligosaccharides. Oxygen content was from 0.074 to 0.154 O2 mg (dm3)-1 and pH from 5.24 to 5.45. Among the dielectric properties, relative electric permittivity εr (–), dielectric loss factor tg δ (–) and electric conductivity (mS·m-1) were measured. Dielectric loss factor tg δ (–) for honeys from late summer crop and honey-dew was 103.79 to 8.07 and 94.22 to 6.91, respectively, and from 51.99 to 2.88 and 75.64 to 5.72 for spring and early-summer honeys when current frequency ranged from 500 to 10 000 Hz. Relative electric permittivity εr  was found to be the highest for the group of early-spring honeys (from 114.35 to 64.2, respectively, at 500 and 10 000Hz). Honeys from honey-dew were characterised with the highest electric conductivity  (778.7 mS m-1). Significant relations were found between honey content of maltotriose and monosaccharides, ash and volatiles. Positive correlation (r = 0.8) was observed between maltotriose content and relative electric permittivity εr  in the whole range of frequencies tested (500-10 000 Hz).
METADATA IN OTHER LANGUAGES:
Polish
Źródła pochodzenia miodu a jego wybrane cechy fizyko-chemiczne
miód, cukry, współczynnik strat dielektrycznych, przenikalność elektryczna względna, przewodność
Przebadano 16 miodów podzielonych na 4 kategorie w zależności od terminu zbioru i rodzaju pożytku. Sucha masa badanych miodów wahała się w granicach 78,8-83,1%. Średnia zawartość popiołu wynosiła 0,26% s.m. a zawartość białka 0,62% s.m. Średnia zawartość cukrów wynosiła: fruktozy 37,38%, glukozy 35,06%, sacharozy 0,24%, maltozy 5,46%, maltotriozy 1,86% i oligosacharydów 0,34% s.m. Zawartość O2 kształtowała się na poziomie od 0,074 do 0,154 mg·(dm3)-1, a pH od 5,24 do 5,45. Spośród cech elektrycznych badano: współczynnik strat dielektrycznych tg δ (–), przenikalność elektryczną względną εr (-) i przewodność roztworu miodu (mS·cm-1). W badanym zakresie częstotliwości (500-10 000 Hz) w miodach późnoletnich i spadziowych współczynnik strat dielektrycznych tg δ wynosił od 103,79 do 8,07 i od 94,22 do 6,91 natomiast dla miodów wiosennych i wczesno-letnich od 51,99 do 2,88 i od 75,64 do 5,72. Przenikalność elektryczna względna εr okazała się najwyższa dla miodów wczesno-letnich (od 114,35 do 64,21, odpowiednio przy 500 i 10 000 Hz). Miody spadziowe wyróżniały się najwyższym poziomem przewodności (778,7 mS·cm-1). Zaobserwowano istotne statystycznie zależności między poziomem maltotriozy a poziomem zawartości cukrów prostych, popiołu i związków lotnych. Stwierdzono dodatnią korelację (r = 0,8) między zawartością maltotriozy a przenikalnością elektryczną w całym badanym zakresie częstotliwości (500-10 000 Hz).
eISSN:2300-6730
ISSN:1234-4125
Journals System - logo
Scroll to top