Wpływ dolistnego dokarmiania ziemniaka na plon jego strukturę, zdrowotność i trwałość przechowalniczą bulw

ziemniak, nawozy dolistne, plonowanie

Doświadczenia prowadzono w latach 1998-2000 w Boczkowicach na gle¬bie kompleksu pszennego dobrego. Celem badań było porównanie wpływu dolistnego dokarmiania ziemniaka 6% wodnym roztworem mocznika i nawozami wieloskładnikowymi (Insol 7, Ekosol K) w porównaniu z nawozem w formie stałej na plonowanie i zdrowotność bulw ziemniaka odmiany Ania. Na podstawie uzyskanych trzyletnich wyników badań stwierdzono, że zastosowane dawki azotu oraz nawozy wieloskładnikowe w okresie wegetacji ziemniaka nie różnicowały istotnie plonu ogólnego bulw, porażenia ich przez Rhizoctonia solani i ilość ubytków powstałych w czasie przechowywania. Dolistne dokarmianie ziemniaka modyfikowało istotnie plon handlowy, zawartość skrobi w bulwach, ilość bulw z objawami parcha zwykłego (Streptomyces scabies) oraz procentowy udział poszczególnych frakcji bulw w plonie. Aplikacja roślinom na liście dwukrotnie Insolu 7 w połączeniu z 6% wodnym roztworem mocznika powodowała istotny wzrost zawartości skrobi w bulwach i procentowy udział bulw drobnych (o średnicy do 40 mm) oraz zmniejszała po przecho-waniu ilość ubytków ogółem. Natomiast dokarmianie ziemniaka 6% wodnym roztworem mocznika sprzyjało wzrostowi plonu handlowego i udziału frakcji bulw dużych (o średnicy powyżej 60 mm) oraz porażeniu ich przez Streptomyces scabies.