Wpływ uwilgotnienia gleby torfowo-murszowej irygowanej ściekami miejskimi na emisję N₂O i CO₂

emisja, N 2 O, CO 2, wilgotność. ścieki miejskie

Celem pracy było zbadanie wpływu wilgotności gleby torfowo-murszowej (Eutric Histosol) na emisję podtlenku azotu i dwutlenku węgla z uwzględnieniem dynamiki potencjału redoks. Badania prowadzono w warunkach naturalnych na polu doświadczalnym porośniętym topolą i naturalnym układem roślin towarzyszących. W okresie wegetacji stosowano 10 krotne zalewy przy dwóch dawkach ścieków, odpowiednio 750 i 1500 mm rocznie. Wilgotność gleby określono metodą suszarkową. Pomiar emisji gazów z powierzchni pól wykonano przy wykorzystaniu zestawu podstaw metalowych i przeźroczystych komór montowanych za każdym razem po zastosowaniu nawodnień. Zawartość N₂O i CO₂ w powietrzu analizowano chromatograficznie. Wilgotność gleby po wprowadzeniu ścieków wynosiła ok. 200% na wszystkich badanych poletkach. W trakcie trwania cyklu zalewowego osiągnęła najwyższą wartość 221% szóstego dnia na polu zalewanym pojedynczą dawką. Maksymalna emisja N₂O wynosiła odpowiednio 0,002 i 0,003 dm3 m^–2 h^–1 po wprowadzeniu pojedynczej i podwójnej dawki nawodnień. Emisja CO₂ wzrastała po wprowadzeniu ścieków i osiągnęła maksymalną wartość 0.66 dm³ m^–2 h^–1 po 7 dniach na polu zalewanym podwójną dawką ścieków. Wartości potencjału redoks (Eh) po wprowadzeniu ścieków obniżyły się z 400 mV do 60 mV w okresie 4 dni na polu zalewanym pojedynczą dawką ścieków.