Struktura plonu starej i młodej lucerny z nasion poddanych przedsiewnej stymulacji elektromagnetycznej

lucerna, Plon, barwniki fotosyntetyczne, stymulacja elektromagnetyczna, eksperyment polowy

Lucerna należy do wieloletnich roślin pastewnych z rodziny bobowatych i uprawiana jest w warunkach polowych na paszę dla różnych grup zwierząt. Niniejsza praca dotyczy wpływu stymulacji elektromagnetycznej nasion lucerny na plon i elementy jego struktury oraz na zawartość barwników fotosyntetycznych w  roślinach 1-2 oraz 5-6 letnich. W latach 2012-2013 przeprowadzono doświadczenie polowe z lucerną 5-6 letnią, które założono w 2008 roku i drugie równorzędne założone w 2012 roku z 1-2 letnią. Materiałem badawczym były nasiona lucerny mieszańcowej (Medicago x varia T. Martyn.) odmiany Radius i siewnej (Medicago sativa L.) odmiany Ulstar. Przed siewem nasiona stymulowano w następujących kombinacjach: C – kontrola (bez stymulacji), L – światło lasera o powierzchniowej gęstości mocy 6 mW·cm^–2 stosowane 3‑krotnie, F – zmienne pole magnetyczne o indukcji 30 mT i czasie ekspozycji 30s; L+F – światło lasera i pole magnetyczne w powyższych dawkach. Stymulacja elektromagnetyczna wpłynęła istotnie statystycznie na wzrost liczby pędów na 1 m² na tle kontroli. Z kolei nie było istotnych różnic statystycznych w masie pojedynczego pędu. Lucerna 5-6 letnia odznaczała się statystycznie większą masą pędu w porównaniu z 1-2 letnią. Z analizy statystycznej wynika, iż największy wzrost plonu był w przypadku stymulacji światłem lasera oraz połączonej światłem lasera i polem magnetycznym w stosunku do kontroli. Najlepsze efekty stężenia chlorofili a i b oraz karotenoidów były dla zmiennego pola magnetycznego, gdzie wzrost wyniósł odpowiednio: 9, 11 i 13,0% na tle kontroli.