hanges in micropore system of barley roots under
Al-stress
More details
Hide details
1
Institute of Agrophysics, Polish Academy of Sciences, ul. Doświadczalna 4, 20-290 Lublin
Acta Agroph. 2006, 8(1), 239-249
KEYWORDS
ABSTRACT
Spring barley (Ars) roots were studied. The plants were grown in hydroponic cultures, at pH = 7, pH = 4 (without Al ions), and at pH = 4 with the addition of 5, 10, 20 mg dm-3 of aluminium ions. The plants were stressed with different AlCl3 concentration levels at shooting stage. The micropore size distribution functions, average radius and total volume of micropores (1-50 nm) of the plants roots were determined from water vapour and nitrogen desorption data. The micropore characteristics of the roots at pH =4 without Al ions addition were apparently the same as those of the control roots (pH = 7). Under Al treatment the number of large pores of radius of 10-50 nm increased, indicating a possible maceration of root tissue (intercellular space increase to dissolution of the central blade). The average micropore radius and total volume micropores increased, as well.
METADATA IN OTHER LANGUAGES:
Polish
Zmiany mikroporowatości korzeni jęczmienia pod wpływem stresu glinowego
korzeń, pH, jony glinu, izotermy desorpcji azotu i pary wodnej, funkcja rozkładu porów, objętość porów, promień porów
Do badań wykorzystano korzenie jęczmienia jarego Ars, którego wzrost odbywał się w kulturach hydroponicznych, przy pH = 7 i pH = 4 oraz przy pH = 4 w obecności jonów glinu. Glin dodawano w formie AlCl3 w fazie strzelania a źdźbło tak, aby jego stężenia w pożywce wynosiły 5, 10, 20 mgdm-3. W oparciu o izotermy desorpcji pary wodnej i azotu wyznaczono funkcję rozkładu porów, średni promień i całkowitą objętość porów w badanym zakresie rozmiaru porów (1-50 nm). Obecność jonów wodorowych przy pH = 4 nie wpływała na badane charakterystyki porów i były one praktycznie takie same jak dla korzeni uprawianych przy pH = 7. Obecność glinu spowodowała zwiększenie frakcji mikroporów o promieniu 10-50 nm. Najprawdopodobniej, maceracja badanej tkanki korzeniowej (głównie zwiększenie przestworów międzykomórkowych na skutek rozpuszczenia się blaszki środkowej) była powodem zwiększenia się średniego promienia badanych mikroporów i całkowitej ich objętości.